’t Egelmeer
Het water kwam met bakken neer
en ’t Egelmeer werd weer een meer.
Wellicht wandelt u weer een keer
het woud in met dit warmer weer.
’t Is daarom da‘k u informeer:
Het Egelmeer is weer een meer!

Mats Beek

Er is nog zoveel om over te dichten

Er is nog zoveel om over te dichten.
Kijk maar eens om je heen in Veenendaal.
Een dichter kan zijn pijl op alles richten
en gaat poëtisch met dat alles aan de haal.
De rode rozen en die and’re bloemen.
In buurmans tuin, maar ook in de natuur,
dat zijn er al te veel om op te noemen
en zetten ’s dichters hart in vlam en vuur.
Er zijn in Veenendaal nog zoveel fraaie vrouwen,
met zwoele lippen en een kuiltje in hun wang.
Een dichter mag platonisch van ze houwen
en ze bezingen in zijn honingzoete zang.
Het bruist in deze stad aan alle kanten.
Er gebeurt het hele jaar van alles wat.
Dat is voor ons dan ook het int’ressante:
we graaien in een bodemloze schat.
En dan is er nog Veenendaals historie:
de turf, maar ook sigaren, én de wol.
We sloopten wel het meeste van die glorie,
maar wat er wás, stort onze harten vol.
En daarom blijven wij voorlopig schrijven.
Voor ons voelt dat beslist niet als een straf.
De zinnen borr’len op in onze lijven.
Oh nee, u bent nog lang niet van ons af!

Mats Beek

Enige gedachten bij zes jaar Kats
U mag het eerlijk van mij weten:
ik zuchtte diep en riep: “Oh nee,
we worden terug in de tijd gesmeten
met een burgemeester van de SGP.”
Ik kan die partij heus wel waarderen.
Ze zijn correct en recht door zee.
En nu kunnen we constateren:
die zaken bracht Gert Jan óók mee.
En wie kritiek maar door liet stromen,
online of op een andere plek,
mocht bij hem op visite komen
voor koffie en een goed gesprek.
Die vriendelijke openheid
hebben we zes jaar meegemaakt.
Ik constateer met dankbaarheid
dat Gert Jan Kats de mensen ráákt .
Burgemeester is een vak apart,
niet acht uur, maar de hele dag.
Je moet het zijn vanuit je hart
en met een vriendelijke lach
Je maakt dan heus niet enkel vrinden:
ik noem ’t bestuur van een moskee,
die wel iets van hem zijn gaan vinden.
Maar verder valt dat reuze mee.
Hij is nu zelf een Veenendaler,
die tussen Veenendalers leeft.
Er is voor hem nu niets normaler
dan de plek die hij gevonden heeft.
Oh ja, gesproken over ‘plek’.
één ding is wel een beetje gek:
je moet dus écht niet gaan proberen
op Gert Jans plekje te parkeren!
Deze meestal vriendelijke heer
gaat dan ontzettend hard tekeer .
Niets kan hem dan meer beletten
die and’re auto klem te zetten.
Hij’s net Jan Peter Balkenende
(die ooit een krokettenmotie deed).
Gert Jan hoeft geen motie aan te wenden,
als hij dinsdags een kroketje eet.
Een praatje met een kindje,
dat op de Sint te wachten staat.
Een vrijwilliger een lintje.
Een vergadering der gemeenteraad.
Bij een diamanten bruidspaar op bezoek.
Naar de vierdaagse zwaaien op een kar.
Op een sportveld, zelf in spijkerbroek.
Gert Jan raakt heus niet in de war.
Als hij kundig al dat werk verricht,
doet hij dat blijkbaar voor zijn lol.
Hij lijkt het niet te zien als plicht:
dat houdt hij nog wel zes jaar vol.
En ook de raad wil met hem door.
Er is wederzijdsheid in dat streven.
Ik ga er nu dan ook vandoor
met een welgemeend: Lang zal hij leven!

Mats Beek

Een uitschel voor Pilon?
Over echte Veense ‘uitschelle’
kan Jaap Pilon u veel vertelle.
‘De vuurboks’, ‘de keu’ en ‘de kip’
waren in ’t Veen echt een begrip.
Maar één ding blijft dan ongewis:
of er voor Jaap zelf een uitschel is.
‘Jaap van de dokter’ was oké.
‘Jaap zittenblijver’ op het CLV.
‘Jaap de praoter’ is wel raak.
‘Beroepsveenendaler’ zegt hij vaak.
Maar met deze uitschelle lijkt iets mis
En plots’ling wist ik wat dat is!
Ik denk dat het niet beter kón,
voor ons is zijn uitschel: ‘Jaap Pilon’!

Mats Beek

Abrikoosnaampjes

Saampjes in de abri, omarmd,
door elkaar én de liefde verwarmd.
Zij fluisterde Koos, almaar door,
kleine, lieve woordjes in zijn oor.

Mats Beek

Vandaag is de dag
dat ze worden geboren

de meisjes
die de vrouwen van de toekomst
zullen worden

die de voetstappen vullen,
de kansen benutten, die de zaadjes
tot bloei en hoop zullen putten uit
dromen die gister en vandaag
zijn geplant

door vrouwen die, net als zij,
eens meisjes waren

–

Vandaag is de dag
dat ze worden geboren

de dromen
van meisjes
die eens vrouw zullen worden

in een wereld waarin er geen glazen plafond,
geen kans ongelijk, en aan horizon
een realiteit gloort van diverse
kleuren, waar zonder verschil
verschil wordt gemaakt

voor de vrouwen die, net als zij,
eens dromen hadden

–

Vandaag is de dag
dat ze worden geboren

de meisjes
die de Aletta’s
van de toekomst zullen worden

die hun stem laten horen en opnieuw
zegevieren, die als Rosa, Malala en Grace
pionieren, met elke stap die zij zetten
vanaf de dag van vandaag

Want vandaag is de dag
dat ze worden geboren

de meisjes
de vrouwen
de zaadjes
de dromen

van een toekomst
die bloeit

als nooit tevoren

en hen nooit meer
wordt ontnomen.

Sanne Heymann
Zaterdag 8 maart 2025
Internationale Vrouwendag