Zaterdag 15 november was een mooie dag voor Christiaan Abbing. Eindelijk werd zijn stadsdichterschap afgesloten met een gedicht op een muur. En dat was ook nog eens op een mooie plek, midden in het nieuwe hart van Veenendaal, bij het stadsstrand, naast de nieuwe beelden van Linette. Op de hoek van het gebouw ‘Colorant’ was een goed in het oog vallende muur gevonden. De onthulling vond plaats in het bijzijn van een select gezelschap van o.a leden van het Kunstplatform, de Commissie Gedichten op Muren en een vertegenwoordiger van de VVE van Colorant (en iemand van de Rijnpost). Wel was de verrassing groot toen bleek dat er in de realisatie een foutje was gemaakt: de naam Abbing was abusievelijk verwisseld met Budding. Dat was niet geheel onbegrijpelijk, want twee weken daarvoor was een gedicht van Allard Budding onthuld in de Cultuurfabriek en die namen lijken toch wel wat op elkaar. Stom natuurlijk van de commissie GOM, maar de fout werd snel hersteld. Maandag stond het gedicht gecorrigeerd en al te pronken op de muur. De inhoud is ook zeer van toepassing op de plek van plaatsing, nl. op de hoek met de vernieuwde Brouwersgracht. Uiteindelijk is Christiaan er dan ook bijzonder blij mee.
Van Christiaan Abbing is ook een speciale bundel verkrijgbaar met een selectie van gedichten uit zijn periode als stadsdichter van Veenendaal, zie de site van de Stadsdichter. De bundel is nog steeds te koop bij boekhandel Van Kooten.
Uiteraard liet de journalist van de Rijnpost niet na om deze onthulling in de krant te laten zetten met het predikaat ‘flater’. Die krant verwarde op de voorpagina poëzie helaas met proza, wat we dan ook wel weer een flater kunnen noemen. Maar hij maakte wel een mooie foto (Pieter Vane). Die staat hieronder samen met wat eigen plaatjes.
